19 Maart 2017

Zondag 19 Maart 2017
Gisteren zaten we in het backpackershuis te ontbijten met een Duits echtpaar uit Aken, bijna buren zeg maar ;)
Er zijn trouwens veel Duitsers hier op vakantie en busladingen Chinezen…..de dames met hoeden en petten, armen / benen bedekt, geen zonnestraaltje mag ze raken en sommige een mondkapje voor…..ik zeg niets.
Afscheid genomen van Tony, who is looking forward to see us again ( je weet maar nooit) Frank keek ons nog minzaam aan, boeide hem niet. Het was een leuk backpackershuis!
Op weg naar Christchurch, onze homebase. Terug, langs Lake Dunstan, Lindis Pass, onderweg gestopt bij The Tin Shed, vlak bij Rangitata, een winkel met wollen spullen en vellen van schapen e.d. Kleine sokjes gekocht voor het kleinkindje op komst, was nog het best te betalen :):)…..prachtig allemaal, maar ook erg duur.
Een stop in Geraldine, er was een kerkmarkt/bazaar, winkeltjes gekeken, niets gekocht, ons ben zunig. Een heerlijk broodje gegeten bij Subway in Ashburton: een long foot! Was zo lang, dat we hem maar gedeeld hebben.
Om ongeveer 15:30 gearriveerd in Christchurch.
Ook dit was een mooie tocht, lekker thuis relaxen, wasjes gedaan, Deo en ik hebben gekookt en vroeg het mandje in.

Vandaag zondag, opnieuw een stralende dag. Rondje om Ruud en Heleens huis gelopen en wat foto’s gemaakt.
We hebben hier nog geen flatgebouw gezien, allemaal alleen staande huizen met garage en tuin eromheen!
Wat opvalt zijn de openbare toiletten: op een enkeling na, SCHOON, netjes en voldoende toiletpapier en zeep.

Vanmiddag zijn Deo en ik door Ruud afgezet in Christchurch down town en hebben er dik 4 uur doorgebracht. Een hop on hop off tram genomen, op verschillende plekken uitgestapt en lekker rondgedwaald. Wat is de stad kapot, echt erg wat een schade na de aardbeving.
We hadden een mooie middag, heerlijk weer, ijsje, patat met seaweed….groenig kruid, zal wel zeewier zijn geweest en errug lekker! Op de foto met de wizzard en zijn leerling geweest, veel gezien, ons zeer wel vermaakt.
Terug naar Chatswood Place met de bus, dat was nog een dingetje. Peter, een oudere uiterst vriendelijke buschauffeur begon met ons te praten tijdens de rit. Hij sprak erg binnensmonds en met nogal een accent. We konden er nog uit wijs worden dat hij sinds 4 maanden op de bus zat en het een geweldige baan vond en hiervoor op een fabriek werkte en machineoperator was. Voor de rest hebben we maar op goed geluk ja en nee gezegd, wat op een gegeven zo op mijn lachspieren werkte, dat ik het er benauwd van kreeg :):):):):) lol.

Morgen nemen we het vliegtuig naar het Noordereiland, naar Tauranga. We zullen daar 10 dagen zijn en de boel verkennen. We kijken er naar uit!